۲۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۸

ز خوبرویان بر من همی گذشت ستم
از آن زمان که پدر برد درد بستانم

به کام من شد از آن روزگار، تلخی عشق
که برد مادر در کام تلخ پستانم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷ - زرین جوشنم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹ - ترجمه یکی از قطعات ژان ژاک روسو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.