هوش مصنوعی: این شعر به ستایش دوران پادشاهی رضا شاه و تأسیس موزه‌ای عالی در ایران می‌پردازد. شاعر از اقدامات شاه در ایجاد امنیت، توسعه آموزش و تأسیس موزه‌ای که نماد هنر، تاریخ و علم است، تمجید می‌کند. همچنین اشاره می‌کند که این موزه به عنوان گنجینه‌ای از ذوق و هنر، آیینه‌ای از علم و نماینده‌ای از عرفان، باعث آرایش ایران خواهد شد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم تاریخی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی و تاریخی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و دانش عمومی دارد.

شمارهٔ ۱۴۱ - تاریخ موزه

در عهد شهنشاه جوانبخت رضا شاه
کاز وی شده این کشور دیرینه گلستان

نخل فتن از پای درافتاد چو برخاست
این شاه جوانبخت به پیرایش بستان

چون امن شد ایران به‌ره علم کمر بست
دانشگه و دانشکده بگشود و دبستان

وانگاه بفرمود که دستور معارف
ریزد ز پی موزه چنین نادره بنیان

از پهلوی و حکمت او هیچ عجب نیست
کین کشور فرخنده شود روضهٔ رضوان

احسنت زهی موزه کز ایوان بلندش
گشتست پر از ریگ حسد موزهٔ کیوان

این موزه نماینده اعصار و قرونست
ممتاز از این رو شد از امثال و ز اقران

گنجینهٔ ذوق است و هنرنامهٔ تاریخ
آیینهٔ علمست و نمایندهٔ عرفان

خواهند ازین موزه به دریوزه تحف‌ها
شاهان پی آرایش کاشانه و ایوان

القصه چو بنیاد شد این موزهٔ عالی
کاز فرّ شه آباد بماناد به دوران

بنوشت «‌بهار» از پی تاریخ بنایش
«‌این موزهٔ عالی شود آرایش ایران‌»
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰ - سیاست
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.