هوش مصنوعی:
در این شعر، توصیفی شاعرانه از بارش باران و تأثیر آن بر طبیعت ارائه شده است. ابری از کوه برمیخیزد و باران میبارد، زمین را سیراب میکند و رنگینکمانی در افق پدیدار میشود.
رده سنی:
12+
این متن یک شعر کلاسیک است که از زبان پیچیدهای استفاده میکند و ممکن است برای کودکان کمسنوسال قابلدرک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر میتوانند از زیباییهای ادبی و معنایی آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق
کربم و باذل ابری برآمد از بر کوه
بغارتیده همه بار خانهٔ عمان
صلای داد و جبین برگشاد و کرد نثار
بهدشت گوهر سیراب و بر افق مرجان
بغارتیده همه بار خانهٔ عمان
صلای داد و جبین برگشاد و کرد نثار
بهدشت گوهر سیراب و بر افق مرجان
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱ - تاریخ موزه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳ - در تحمل نکردن زور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.