۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۵ - دین و وطن

زمانه کرد چو در بر شعار دین و وطن
شدند مردم مسکین شکار دین و وطن

به میر و کاهن روز نخست لعنت باد
کز آن دوگشت بپا یادگار دین و وطن

ز پیش گرسنگان بهر پاس عزت خویش
گریختند به پشت حصار دین و وطن

بر اختلاف خلایق بنای دولت خویش
نهاد هرکه نمود ابتکار دین و وطن

به خیر محض نباشد جهان ولیک افتاد
بشر به دام شرور از شرار دین و وطن

خدا نیای بشر بود و خاک مادر او
فغان ز قیم نااستوار دین و وطن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۴ - وعدهٔ مادر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۶ - دو نامهٔ منظو‌م (خطاب به حاجی حسین آقا ملک که از بهار کتابی خریده بود و ادای قیمت آن به درازا کشیده بود)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.