هوش مصنوعی: این متن شعری است که از استعاره‌های تاریخی و ادبی مانند چاه و بیژن برای بیان وضعیت نابسامان خراسان استفاده می‌کند. شاعر از عزل و نصب‌های ناعادلانه و تأثیر آن بر مردم انتقاد می‌کند و وضعیت فعلی را با داستان بیژن در چاه مقایسه می‌نماید.
رده سنی: 16+ متن دارای استعاره‌های پیچیده و اشاره‌های تاریخی است که درک آن نیاز به دانش ادبی و تاریخی دارد. همچنین محتوای انتقادی آن برای سنین پایین ممکن است نامناسب یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۵۶ - در عزل ناصرالدین میرزا و نصب کامران میرزا به ایالت خراسان

از چاه عموی شه اگر جست خراسان
در چالهٔ جد شه جمجاه فتاده

جست ازکف فرزند مظفرشه و امروز
گیر پسر ناصر دین شاه فتاده

در دامن آن پور، به‌دلخواه شد اما
در بستر این پیر به اکراه فتاده

ای شاه به شهنامه درون هست که بیژن
در چاه به فرموده بدخواه فتاده

امروز خراسان به مثل بیژن وقت است
کاندر چه ناکامی‌، ناگاه فتاده

مپسند که گویند که این بیژن مسکین
در چاه به فرمان شهنشاه فتاده

القصه چه گویم که از آن عزل و ازبن نصب
صد زمزمه در السن و افواه فتاده

زان‌جمله یکی آمده و گفته به تاربخ
بیرون شده از چاله و در چاه فتاده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۵ - در سفر استعلاجی سوییس گفته است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۷ - خطاب به محمدعلی شاه که قشون روس را به داخلهٔ کشور دعوت کرده بود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.