هوش مصنوعی: این شعر بر اهمیت نرم‌خویی و ملایمت در روابط انسانی تأکید دارد و بیان می‌کند که دوستی‌های طولانی‌مدت با خشونت از بین می‌روند. همچنین، بر ارادهٔ قوی و خلق‌وخوی نیکو به عنوان رمز موفقیت و مردمی بودن تأکید می‌شود. در نهایت، شعر هشدار می‌دهد که اگر همت فرد به آزار دیگران باشد، از حتی خطرناک‌ترین حیوانات نیز بدتر خواهد بود.
رده سنی: 14+ مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی مطرح شده در شعر برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۸۰ - شیر باش نه کژدم

تندی مکن که رشتهٔ چل ساله دوستی
در حال بگسلد چو شود تند آدمی

هموار و نرم باش که شیر درنده را
زیر قلاده برد توان با ملایمی

مرد اراده باش که دیوار آهنین
چون نیم جو اراده‌، نباشد به محکمی

رمز است‌ هرچه ‌هست و ‌حقیقت‌ جز این ‌دو نیست
ای نور چشم این دو بود عین مردمی

یا راه خیر خلق سپردن به حسن خلق
یا راه خیر خویش سپردن به خُرّمی

ور زان که همت تو به آزار مردمست
شیری به هر طریق نکوتر ز کژدمی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹ - در هجو کسی که بهار را حبس کرد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱ - در وصف محبس
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.