غرٌنده و سهمناک و توفنده
بر دشت گذشت تند طوفانی

تخمی زبنفشه برگرفت از دشت
وافکند ورا به طرف بستانی

بر بستر وی بتافت خورشیدی
بر مدفن وی چکید بارانی

شد زنده و ریشه داد و ساق آورد
وز ساق دمید سبز پیکانی

بشکفت کبودچشم و نیلی‌چهر
لاغر تنی و ضعیف ستخوانی

این‌سو نگرست‌، دید بنشسته
بر تخت بنفشه‌ای چو سلطانی

فربه بری و گشاده رخساری
خندان لبی و سپید دندانی

بنهاده به فرق بر مهین تاجی
گسترده به مرز بر تنک‌خوانی

خم گشت و خجل‌، بنفشه بری
چون در بر پادشاه دهقانی

حیرت‌زده گشت‌ و گفت کز یک جنس
چون خاسته صعوه‌ای و ترلانی

شهری بچه دید خجلت او را
کافتاده به‌دست بوستان‌بانی

بوده‌ است‌ نیای‌ من‌ یکی چون تو
زاینگونه به ما سری و سامانی

اقلیم و غذا و تربیت‌، داده است
زاین گونه به ما سری و سامانی

تأثیر مربی طبیعی را
بهتر ز من وتو نیست برهانی