هوش مصنوعی: این متن به توصیف صحنه‌ای موسیقایی و جادویی می‌پردازد که در آن نوازندگان با سازهای مختلف مانند نای و چنگ، آهنگ‌های هماهنگ و مسحورکننده‌ای می‌نوازند. صحنه‌ای پر از شور و نشاط که گویی بزمی فراخ در مکانی تنگ برپا شده است.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و تخیلی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و توصیفات پیچیده، مناسب مخاطبان نوجوان و بزرگسال است.

شمارهٔ ۷۵ - مرع دستانسرای

توگویی مگر مرغ دستانسرای
به ژاغر نهان کرده باریک نای

نه نای و نه انگشت نایی پدید
نه‌ لب کاندر آن نای دم دردمید

نوازد به جادوگری نای خویش
فزاید بهر نغمه آوای خویش

تو گویی‌بر آن تنگ و باریک شاخ
گشاده یکی بزمگاهی فراخ

نوازندگانی سر از باده مست
به‌ خنیاگری برده یکباره دست

هم‌آهنگ‌، با نای‌ها، چنگ ها
درآمیخته جمله آهنگ‌ها

همه سازها بر اغانی زنند
اوانی همی بر اوانی زنند
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴ - رنج و گنج
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶ - خدا و والدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.