هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از بیداری و عشق سخن می‌گوید. با استفاده از استعاره‌هایی مانند خروس صبحگاهی، انگور و خون، و مشت و درفش، به رابطه‌ی عاشقانه و رنج‌های عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی استعاره‌ها مانند 'خون و ده در رگ و پوست' ممکن است نیاز به تفسیر داشته باشند.

شمارهٔ ۱۷

برخاست خروس صبح برخیز ای دوست
ز انگور بگیر خون و ده در رگ و پوست

عشق من و تو قصهٔ مشت است و درفش
جور تو و دل صحبت سنگ است و سبوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.