هوش مصنوعی: این شعر با زبانی تند و تصاویر خشن، مفهوم آزادی را در مقابل ستم و زندان‌های مختلف (فکری، اجتماعی، مذهبی) قرار می‌دهد. شاعر از نمادهای مختلفی مانند کتاب‌های سوادآموزی، زندان‌ها، صلیب مسیح و بت بودا استفاده می‌کند تا نشان دهد آزادی در همه جا محدود شده است. در نهایت، با تأکید بر واژهٔ «آزادی»، خواستار رهایی از این بندها می‌شود.
رده سنی: 16+ متن از تصاویر خشن و مفاهیم پیچیده‌ای مانند ستم، زندان و نقد ساختارهای قدرت استفاده می‌کند که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، محتوای سیاسی و اجتماعی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

آزادی

درشت و هر چه درشت
خشن‌تر از نگهِ زخم‌دوزِ همشهری
گرفته‌تر ز دلِ آفتاب‌خانهٔ قرن
(جهنّمِ من و تو)
به برگ‌برگِ کتابِ سواد‌آموزی
به لوحه‌لوحهٔ مشق
به برج‌برجِ جفاکاخ‌هایِ سرخ و سپید
به تخته‌تختهٔ زندان‌هایِ‌رویِ زمین
به رویِ‌نان و به سرپوشِ شیشه‌هایِ شراب
به کنج‌کنجِ صلیبِ مسیح
فرازِ ‌منبر و پیشانیِ ‌بتِ بودا
به خطِّ واضح و خوانا
درشت و هرچه درشت
به یک قلم بنویس:
آ-زا-دی
آ-زا-دی
پل علم لوگر- ۱۶اسد۱۳۶۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بگو به خاک‌فروش
گوهر بعدی:(...)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.