هوش مصنوعی:
این شعر با تصاویر تاریک و غمگین، احساس تنهایی و اندوه ناشی از غیبت معشوق را بیان می‌کند. عناصر طبیعت مانند باغ، بیابان، آسمان، خورشید و ماه نیز به‌صورت تاریک و افسرده توصیف شده‌اند. شاعر از دنیایی سخن می‌گوید که بدون حضور معشوق، ویران و تاریک به نظر می‌رسد.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عمیق عاطفی و تصاویر تاریک است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، درک کامل احساسات و نمادهای به‌کاررفته نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
تاریک
خانه تاریک، دل باغ و بیابان تاریک
بی‌تو هر کوچهٔ این شهرک ویران تاریک
آسمان خسته و خورشید ز پا افتاده
ماهِ آواره به دلگیری زندان تاریک
چه دیاری است دیاری که نباشی تو در آن
دامن آلودهٔ تکفیر و گریبان تاریک
بی تو دل معبد طوفان‌زده را می‌ماند
آستان ریخته، در سوخته، ایوان تاریک
باده تاریک و گلوگیر، سر نامه سیاه
و غم دوزخیِ یار دو چندان تاریک
خزان ١٣٦٩ ه ش
بی‌تو هر کوچهٔ این شهرک ویران تاریک
آسمان خسته و خورشید ز پا افتاده
ماهِ آواره به دلگیری زندان تاریک
چه دیاری است دیاری که نباشی تو در آن
دامن آلودهٔ تکفیر و گریبان تاریک
بی تو دل معبد طوفان‌زده را می‌ماند
آستان ریخته، در سوخته، ایوان تاریک
باده تاریک و گلوگیر، سر نامه سیاه
و غم دوزخیِ یار دو چندان تاریک
خزان ١٣٦٩ ه ش
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:که می‌داند؟
گوهر بعدی:نازنین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
