هوش مصنوعی:
شاعر از درّهای تنگ و دریاچهای مست میپرسد که حالشان در غیاب او چگونه است و ابراز میکند که در غربت پوسیده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاطفی و پیچیدهای مانند غربت و حسرت است که درک آنها نیاز به بلوغ عاطفی و تجربهی زندگی دارد.
رباعی شمارۀ ۲
ای درّهٔ تنگ، روزگارت چون است؟
دریاچهٔ مست و آبشارت چون است؟
دور از تو، در ایندیار پوسیدم من
بی من تو بگو کنج و کنارت چون است
دریاچهٔ مست و آبشارت چون است؟
دور از تو، در ایندیار پوسیدم من
بی من تو بگو کنج و کنارت چون است
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.