اندر پدر و مادر خویش ترسکار و نیوشنده و فرمان‌بردار باش‌، چه مرد را تا پدر و مادر زنده‌اند، همانا چون شیر اندر بیشه است از هیچ کس نترسد و او را که پدر و مادر نیست همانا چون زن بیوه است که چیزی از وی بدوسند و او هیچ چیزی نتواند کرد و هر کسی (‌او را) بخوار دارد.

به نزدیک مام و پدر بنده باش
به فرمانگرای و نیوشنده باش

جوان کش بود زنده مام و پدر
بود، چون به بیشه درون‌، شیر نر

چمد اندر آن بیشه نامدار
نترسد ز کس گاه جنگ و شکار

هم آن پورکش مرد مام و پدر
بود چون زنی بیوه و دربدر

کجا زو ربایند هرگونه چیز
نه دست ستیز و نه پای گریز

«ملک‌الشعرای بهار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir