دست از دزدی و پای از بی‌خویشکاری رفتن‌ و منش از وارونگی و کجی بازدار، چه کسی که او کرفه کند پاداش یابد و کسی که گنا کند بادافراه برد.

به‌دزدی مبر دست و ستوار باش
منش را ز پستی نگهدار باش

مبر تاب هرگز تن ازکارکرد
که ازکارکردن شود مرد، مرد

ز بی خویشکاری نگهدار پای
که بیکارگی هست پتیاره‌ زای

به‌هرکار پاداشنی همره است
گنهکاره را سخت بادافره است

«ملک‌الشعرای بهار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir