۲۸۱ بار خوانده شده

فقرۀ ۱۱۳

هرچند بس نیک افسونِ ماران دانی‌، زود زود دست به مار مبر کت بگزد، و بر جای بمیراند.

تو ای مرد افسونگر چیره‌دست
مبر سوی هر مار بر خیره دست

مبادا کت از این دلیری همی
زند زخم و بر جای میری همی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فقرۀ ۱۱۲
گوهر بعدی:فقرۀ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.