هوش مصنوعی: این متن یک گفت‌وگوی شاعرانه است که در آن راوی به دنبال یافتن مکانی بالاتر و برتر از جهان‌های توصیف‌شده می‌گردد. ابتدا از چشمه خورشیدها و آسمان‌های پرنور می‌پرسد، سپس از جهانی دیگر و بی‌انتها، و در نهایت از عرش خدا. اما پاسخ می‌شنود که هیچ راهی بالاتر از آنجا نیست. در پایان، راوی با نگاهی شاعرانه اعلام می‌کند که فکر انسان می‌تواند حتی از عرش خدا نیز فراتر رود.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و سوالات وجودی، آن را برای مخاطبان با سطح درک بالاتر مناسب می‌سازد.

معراج

گفت: «آنجا چشمه خورشیدهاست، آسمان‌ها روشن از نور و صفاست
موج اقیانوس جوشان فضاست.»؛ باز من گفتم که: «بالاتر کجاست؟»

گفت: «بالاتر، جهانی دیگر است، عالمی کز عالم خاکی جداست
پهن دشت آسمان بی‌انتهاست»؛ باز من گفتم که: «بالاتر کجاست؟»

گفت: «بالاتر از آنجا راه نیست، زانکه آنجا بارگاه کبریاست
آخرین معراج ما عرش خداست»!؛ باز من گفتم که: «بالاتر کجاست»

لحظه‌ای در دیدگانم خیره شد، گفت:‌ «این اندیشه‌ها بس نارساست»!
گفتمش:‌ «از چشم شاعر کن نگاه، تا نپنداری که گفتاری خطاست؛

دورتر از چشمه خورشیدها؛ برتر از این عالم بی‌انتها؛
باز هم بالاتر از عرش خدا، عرصه پرواز مرغ فکر ماست»
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:برای آخرین رنج
گوهر بعدی:نغمه ها
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.