هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق به عنوان نیرویی متحول کننده سخن می‌گوید که می‌تواند تاریکی و سردی جهان را به گرمی و روشنایی تبدیل کند. او عشق را به عنوان تنها درمان دردهای بشر معرفی می‌کند و با اشتیاق فراوان از آن سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عشق و فلسفه زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تصاویر شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.
با عشق
به خارزار جهان، گل به دامنم، با عشق.
صفای روی تو، تقدیم می کنم، با عشق
درین سیاهی و سردی بسانِ آتشگاه،
همیشه گرمم همواره روشنم با عشق.
همین نه جان به ره دوست می فشانم شاد،
به جانِ دوست، که غمخوار دشمنم، با عشق.
به دست بسته ام ای مهربان، نگاه مکن
که بیستون را از پا درافکنم، با عشق
دوای درد بشر یک کلام باشد و بس
که من برای تو فریاد می زنم: با عشق
صفای روی تو، تقدیم می کنم، با عشق
درین سیاهی و سردی بسانِ آتشگاه،
همیشه گرمم همواره روشنم با عشق.
همین نه جان به ره دوست می فشانم شاد،
به جانِ دوست، که غمخوار دشمنم، با عشق.
به دست بسته ام ای مهربان، نگاه مکن
که بیستون را از پا درافکنم، با عشق
دوای درد بشر یک کلام باشد و بس
که من برای تو فریاد می زنم: با عشق
۳۵۲۰
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دست هامان نرسیده ست به هم ...
گوهر بعدی:توضیحات
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۰/۷/۳۰ ۱۴:۱۲
عالی بود روح مشیری شاد
