هوش مصنوعی: شاعر در این متن به نرمی راه رفتن فردی بر روی خاک اشاره می‌کند و از این که خاک بر کفش او نمی‌نشیند تعجب می‌کند. سپس به فناپذیری دنیا و انسان اشاره کرده و از سرنوشت خاک پس از مرگ انسان می‌پرسد.
رده سنی: 15+ مفاهیم فلسفی و پرداختن به موضوع مرگ و فناپذیری ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد یا باعث ایجاد نگرانی شود. این محتوا برای نوجوانان بزرگتر و بزرگسالان مناسب‌تر است.

آه آن همه خاک

بر خاک چه نرم می خرامی ای مرد
آن گونه که بر کفش تو ننشیند گرد

فردا که جهان کنیم بدرود به درد
آه آن همه خاک را چه می خواهد کرد 
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ای خفته روزگار
گوهر بعدی:آیا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.