هوش مصنوعی:
این شعر به رنج‌های بی‌پایان انسان در طول زندگی می‌پردازد و بیان می‌کند که گذشت زمان و سال‌ها تغییری در این دردها ایجاد نمی‌کند. شاعر از یک کودک بی‌گناه یاد می‌کند که حتی در بیست و چهار ساعت اول زندگی‌اش نیز راحتی نداشته است و سپس به این موضوع اشاره می‌کند که حتی اگر فردی هزار سال زندگی کند، باز هم درد و رنج همراه او خواهد بود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا ناراحتی آن‌ها شود. همچنین، محتوای شعر حول محور رنج و اندوه می‌چرخد که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.
آیا
ای طفل بی گناه که راحت نبوده ای
بیست و چهار ساعت ازین بیست و چار سال
گیرم که پیر گردی و در تنگنای دهر
با مردم زمانه بسازی
هزار سال
آیا میان این همه اندوه و درد و رنج
هرگز تفاوتی کند
امسال و پارسال
بیست و چهار ساعت ازین بیست و چار سال
گیرم که پیر گردی و در تنگنای دهر
با مردم زمانه بسازی
هزار سال
آیا میان این همه اندوه و درد و رنج
هرگز تفاوتی کند
امسال و پارسال
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:آه آن همه خاک
گوهر بعدی:آیا برادرانیم؟
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
