هوش مصنوعی: متن دربارهٔ تبدیل شدن به موجودی نورانی و بخشنده مانند خورشید، باران و مروارید است. سپس به توصیف جوانه زدن ناگهانی درختی که سال‌ها در تاریکی مانده، می‌پردازد و تأثیر نوازش پرندگان و فضای دلپذیر را بر رشد آن بیان می‌کند. در پایان، شاعر از تمایل قلب به شعر عاشقانه در چنین فضایی سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عمیق نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

مثل باران

من نمی گویم در عین عالم
گرم پو تابنده هستی بخش
چون خورشید باش
تا توانی پاک روشن مثل باران
مثل مروارید باش
ناگهان جوانه می کند
این درخت بارور که سالهاست
بی هوا و نور مانده است
بازوان هر طرف گشوده اش
از نوازش پرندگان مهربان
وزنوای دلپذیرشان
دورمانده است

آه اینک از نسیم تازه تبسمی
ناگهان جوانه میکند
از میان این جوانه ها
جان او چو مرغکی ترانه خوان
سر برون ز آشیانه میکند
در چنین فضای دلپذیر
دل هوای شعر عاشقانه می کند 
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:لبخند سحرخیزان
گوهر بعدی:زبان بی زبانان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.