هوش مصنوعی: این شعر به ناپایداری و گذرا بودن زندگی انسان مانند حباب اشاره می‌کند. شاعر از بی‌عدالتی‌ها و شرایط سخت زندگی شکایت دارد و تأکید می‌کند که زمان به سرعت می‌گذرد و باید از هر لحظه آگاه بود. او از مخاطب می‌خواهد که فریب تقویم و زمان را نخورد و به جای حساب روز و ماه، به گذر لحظه‌ها توجه کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.

چه اتفاقی باید بیفتد؟

ندیده ای که حباب،
به یک تلنگُرِ باد،
به چشم هم زدنی، محو می شود ناگاه؟

چه اتفاقی باید بیفتد،
ای همراه
که من بدانم و تو
که عمر و هستی ما
حباب وار، بر این موج خیز می گذرد؟

*

حباب را نفسی هست تا دهد از دست.
من و تو را،
ــ ای داد ــ
کجا مجال نفس، در نفس،
درین بیداد،
درین تهاجم دود،
درین سموم سیاه،
که همچون باد خزان، برگ ریز می گذرد!

*

فریبِ صفحهء تقویم را به هیچ انگار.
حساب روز شب و ماه و سال را بگذار،
حسابِ لحظه نگهدار،
که چون فراریِ پا در گریز، می گذرد
چون «می گذرد» ها
«گذشت» شد ناگاه؟!
چه اتفاقی باید بیفتد، ای همراه،
که این حباب بر احوال خود شود آگاه
که لحظه ای دگر «این نیز»
نیز می گذرد!
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ناخدا
گوهر بعدی:زمان...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.