هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از زندگی در میان برج‌های سیمانی و دوری از طبیعت می‌گوید، اما با نگاهی شاعرانه به درخت پربرگ مقابل پنجره‌اش، آن را باغی می‌بیند که تسلای‌بخش اوست. او با اشاره به حکمت کهن، پذیرش شرایط را توصیه می‌کند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و پذیرش شرایط زندگی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
باغ در پنجره
چه غم که در دل این برج‌های سیمانی
ز باغ و باغچه دورم، در این اتاق صبور
همین درخت پر از برگ سبز تازه و نغز
که قاب پنجره‌ام را تمام پوشانده است
به چشم من باغی است.
وگر هزار درخت
بر آن بیفزایند
جمال پنجرة من نمی کند تغییر
که بسته راز تسلای من به صحبت پیر
ــ «چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند
گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر»
ز باغ و باغچه دورم، در این اتاق صبور
همین درخت پر از برگ سبز تازه و نغز
که قاب پنجره‌ام را تمام پوشانده است
به چشم من باغی است.
وگر هزار درخت
بر آن بیفزایند
جمال پنجرة من نمی کند تغییر
که بسته راز تسلای من به صحبت پیر
ــ «چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند
گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر»
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:در چشم ستاره
گوهر بعدی:خورشید، با دو سرخی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
