هوش مصنوعی:
شاعر در این متن، احساسات عمیق خود را نسبت به پدر و مادرش بیان میکند. او از رنجهای پدر و فداکاریهای مادر یاد میکند و عشق و احترام بیحد خود را به آنها نشان میدهد. شاعر تأکید میکند که مادر گرچه خدا نیست، اما مهر و وفایش کمتر از لطف خداوند نیست.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارهها و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
ای اهورا
من که امروز، در باغ گیتی؛ چون درختی همه برگ و بارم
رنجهای گران پدر را، با کدامین زبان پاس دارم؟!
سر به پای پدر می گذارم
جان به راه پدر می سپارم
یاد جان سوختنهای مادر، لحظهای از وجودم جدا نیست
پیش پایش چه ریزم؟ که جان را، قدر یک موی مادر بها نیست
او خدا نیست، اما وفایش
کمتر از لطف و مهر خدا نیست...
رنجهای گران پدر را، با کدامین زبان پاس دارم؟!
سر به پای پدر می گذارم
جان به راه پدر می سپارم
یاد جان سوختنهای مادر، لحظهای از وجودم جدا نیست
پیش پایش چه ریزم؟ که جان را، قدر یک موی مادر بها نیست
او خدا نیست، اما وفایش
کمتر از لطف و مهر خدا نیست...
۲۰۴۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رستگاری
گوهر بعدی:پوزش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.