هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عاشقانه و طبیعت‌گرایانه است که به زیبایی‌های بهار و گل‌ها اشاره دارد. شاعر از عشق و فراق سخن می‌گوید و درد دل خود را از جفای معشوق بیان می‌کند. همچنین، از طبیعت و فصل‌ها به عنوان نمادهایی برای احساسات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 12+ متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، استفاده از زبان شعر و استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان خردسال پیچیده باشد.

در دستگاه ماهور

۱‌
ز فروردین شد شکفته چمن
گل نوشد زیب دشت و دمن

کجایی ای نازنین گل من
بهار آمد با گل و سنبل

ز بیداد گل نعره زد بلبل
دل بلبل نازک است ای گل

دل او را از جفا مشکن
بهار از گل سایبان دارد
دربغا کز پی خزان دارد
خوش آن کس کاو یاری جوان دارد

بتی تازه با شراب کهن
دلم گشت از چرخ بوقلمون
چو جام می ‌لب به لب پرخون

غم عشقت شد برغمم افزون
شد از ستمت
ز دست غمت

غرق خون دل من
مجنون دل من
محزون دل من
پر ز خون دل من

۲
نگارا رحمی نما به چشم ترم

که‌ من از زلفت بتا شکسته ترم
اگر بردم جان از غم دوران

ز درد فراق تو جان نبرم
عزیز دلم بت چگلم آبروی چمن
بهار مرا خزان منما نازنین گل من
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:باد صبا (در دستگاه شوشتری)
گوهر بعدی:ای ایرانی (در دستگاه دشتی)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.