هوش مصنوعی: متن بالا به ارزش‌های انسانی مانند مردمداری، صداقت، آزادگی و دوری از خودنمایی می‌پردازد. همچنین تأکید می‌کند که حقیقت و اعتبار در میان مردم، نه در ظواهر و قلعه‌های فولادی، بلکه در رفتار و منش نیک است. شاعر از اهمیت دیدار و ارتباط صمیمانه در مناسبت‌هایی مانند عید و نوروز سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که رنگ ریا در چهره مردم پنهان نمی‌ماند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۴۸

نیست مردم هر که را نقش و نگار مردم است
مردمی هر کس که دارد در شمار مردم است

قلعه فولاد و حصن آهنی در کار نیست
چشم پوشیدن ز آفتها حصار مردم است

چون نگاه آن کس که خود را صاف کرد از پرده ها
در میان مردم است و در کنار مردم است

خودنمایی در لباس عاریت زیبنده نیست
مایه بی اعتباری اعتبار مردم است

از سبکروحی توان در چشم مردم شد عزیز
بار بر دلها بود هر کس که بار مردم است

صیقل آیینه دلهاست دست بی طمع
سرو از آزادگی باغ و بهار مردم است

عید و نوروز مبارک را بود عین الکمال
دید و وادیدی که آیین و شعار مردم است

نیست غیر از صید منظور از کمین صیاد را
گوشه گیری بیشتر بهر شکار مردم است

رنگ نتوانند مردم دید در روی کسی
لاله از رخسار رنگین داغدار مردم است

می شود بی پرده هر کس پرده مردم درید
پرده دار خویش صائب پرده دار مردم است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۴۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.