هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به زیبایی و اهمیت حضور یک شخصیت محبوب و تأثیرگذار می‌پردازد. شاعر از حضور این شخصیت به عنوان منبع حیات و شادی یاد می‌کند و تأثیر عمیق او بر عشاق و جهان را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به قدرت و عظمت این شخصیت اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که اختیار و کنترل را به دست بگیرد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد تا به درستی درک شود.
غزل شمارهٔ ۲۷۲۴
روزْ اَرْ دو هزار بار می‌آیی
هر بار چو جانْ به کار می‌آیی
از بَهرِ حَیات و زنده کردنْ تو
در عالَمْ چون بهار می‌آیی
عُشّاقْ همه شُدند حَلْوایی
چون شِکَّرِ قَندوار می‌آیی
میْ دَردِهْ و اختیارِ ما بِسْتان
کَزْ مَجْلِسِ اِخْتیار می‌آیی
از خَلْقِ جهان کِناره می‌گیرد
آن را که تو در کِنار می‌آیی
خاموش به حَضرتِ تو اولی تر
کَزْ حَضرتِ کِردِگار می‌آیی
دیدیم تو را، زِ دستْ ما رفتیم
کَزْ عالَمِ پایدار می‌آیی
ای مُرغ زِ طاقِ عَرش می‌پَرّی
وِیْ شیر زِ مَرغْزار می‌آیی
ای بَحْرِ مُحیط سَخت می‌جوشی
وِیْ موج چه بی‌قَرار می‌آیی
هر بار چو جانْ به کار می‌آیی
از بَهرِ حَیات و زنده کردنْ تو
در عالَمْ چون بهار می‌آیی
عُشّاقْ همه شُدند حَلْوایی
چون شِکَّرِ قَندوار می‌آیی
میْ دَردِهْ و اختیارِ ما بِسْتان
کَزْ مَجْلِسِ اِخْتیار می‌آیی
از خَلْقِ جهان کِناره می‌گیرد
آن را که تو در کِنار می‌آیی
خاموش به حَضرتِ تو اولی تر
کَزْ حَضرتِ کِردِگار می‌آیی
دیدیم تو را، زِ دستْ ما رفتیم
کَزْ عالَمِ پایدار می‌آیی
ای مُرغ زِ طاقِ عَرش می‌پَرّی
وِیْ شیر زِ مَرغْزار می‌آیی
ای بَحْرِ مُحیط سَخت می‌جوشی
وِیْ موج چه بی‌قَرار می‌آیی
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
