هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و ستایش‌آمیز است که در آن شاعر معشوق را به زیبایی‌های طبیعت مانند ماه، گلشن، سرو و سوسن تشبیه می‌کند و او را برتر از همه این زیبایی‌ها می‌داند. شاعر همچنین از قدرت و نرمی معشوق سخن می‌گوید و او را به شمع و آهن تشبیه می‌کند. در نهایت، شاعر معشوق را به عنوان منبع نور و روشنایی در زندگی خود می‌ستاید.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات پیچیده و مفاهیم انتزاعی مانند قدرت و نرمی، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۲۷۹۸
در دو چَشمِ من نِشین، ای آن کِه از منْ من تَری
تا قَمَر را وانِمایَم، کَزْ قَمَر روشن‌تَری
اَنْدَرآ در باغ، تا ناموسِ گُلْشَن بِشْکَند
زان که از صد باغ و گُلْشَن، خوش‌‌تَر و گُلْشَن‌تَری
تا که سَرو از شَرمِ قَدَّت، قَدِّ خود پنهان کُند
تا زبانْ اَنْدَرکَشَد سوسن، که تو سوسن‌تَری
وَقتِ لُطف ای شمعِ جان مانندِ مومی نَرم و رام
وَقتِ ناز از آهنِ پولاد، تو آهن‌تَری
چون فَلَک سَرکَش مَباش، ای نازنین کَزْ نازِ او
نَرم گَردی چون زمین، گَر از فَلَک توسَن‌تَری
زان بُرون انداخت جوشَنْ حَمزه وَقتِ کارْزار
کَزْ هزاران حِصْن و جوشَن، روح را جوشَن‌تَری
زان سَبَب هر خَلْوَتی، سوراخِ روزَن را بِبَست
کَزْ برایِ روشنی، تو خانه را روشن‌تَری
تا قَمَر را وانِمایَم، کَزْ قَمَر روشن‌تَری
اَنْدَرآ در باغ، تا ناموسِ گُلْشَن بِشْکَند
زان که از صد باغ و گُلْشَن، خوش‌‌تَر و گُلْشَن‌تَری
تا که سَرو از شَرمِ قَدَّت، قَدِّ خود پنهان کُند
تا زبانْ اَنْدَرکَشَد سوسن، که تو سوسن‌تَری
وَقتِ لُطف ای شمعِ جان مانندِ مومی نَرم و رام
وَقتِ ناز از آهنِ پولاد، تو آهن‌تَری
چون فَلَک سَرکَش مَباش، ای نازنین کَزْ نازِ او
نَرم گَردی چون زمین، گَر از فَلَک توسَن‌تَری
زان بُرون انداخت جوشَنْ حَمزه وَقتِ کارْزار
کَزْ هزاران حِصْن و جوشَن، روح را جوشَن‌تَری
زان سَبَب هر خَلْوَتی، سوراخِ روزَن را بِبَست
کَزْ برایِ روشنی، تو خانه را روشن‌تَری
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
