هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مفاهیمی مانند فروتنی، عاقبت ستمکاران، عشق و جنون، و انتظار می‌پردازد. شاعر از مثال‌هایی مانند عیسی، فلک، و مشتاقان برای بیان این مفاهیم استفاده کرده است. همچنین، به موضوعاتی مانند هوشیاری در میگساری و ارزش طلا در مقابل سنگ ملامت اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی اشاره‌ها مانند میگساری و ستمکاری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

غزل شمارهٔ ۳۱۳۶

نماند بر زمین هر کس به طینت خاکسار آمد
که عیسی از ره افتادگی گردون سوار آمد

سبکسر در فنای خویش بیش از خصم می کوشد
زبی مغزی به پای خود کدو بالای دار آمد

زگردش ماند پرگار فلک با آن سبکسیری
ندانم کی دل بیتاب خواهد برقرار آمد

به دامن نیست ممکن پا کشیدن بیقراران را
وگرنه موجه از دریا مکرر برکنار آمد

ستمکاری که در آیینه از تمکین نمی بیند
چه غم دارد که جان بر لب مرا از انتظار آمد؟

سبک جولانتر از برق است جوش خون مشتاقان
قدم بردار اگر خواهی به سیر لاله زار آمد

نمک در می فکندن شور و شر بسیار می دارد
نمی باید به بزم می پرستان هوشیار آمد

جنون ناقص از سنگ ملامت روی می تابد
ندارد از محک پروا چو زر کامل عیار آمد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.