هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند عشق، شرم، زیبایی، رنج و بصیرت می‌پردازد. شاعر از شرم و حیا به عنوان ویژگی‌های مطلوب یاد می‌کند و زیبایی ظاهری بدون معنا را بی‌ارزش می‌داند. همچنین به رنج‌های زندگی و ضرورت سختی‌ها برای رسیدن به بصیرت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین برخی از اشارات به داستان‌های قرآنی مانند یوسف و یعقوب نیاز به دانش پیشینه دارد.

غزل شمارهٔ ۴۳۹۵

شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد
شهباز نظر دوخته محجوب نباشد

یوسف صفتی را که زلیخا برد از راه
پروای نظربازی یعقوب نباشد

از چهره بی شرم شود عشق هوسناک
زان حسن بپرهیز که محجوب نباشد

حسنی که ز صورت نبود معنی او بیش
گر ماه تمام است که مرغوب نباشد

درد همه کس بیشتر از تاب و توان است
در پله خود کیست که ایوب نباشد

چندان که چو گل گوش فکندیم درین باغ
حرفی نشنیدیم که دلکوب نباشد

بی سختی ایام بصیرت نتوان یافت
کورست هرآن ره که لگدکوب نباشد

عقل است حجاب کشش عالم بالا
دیوانه محال است که مجذوب نباشد

صائب دل عاشق به چه امید شود خون
خونخواری اگر شیوه محبوب نباشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۳۹۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۳۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.