ای چشم تو پرده دار اعجاز
مژگان تو سایه پرور ناز

از قافله شکایت ما
چون ریگ روان نخیزد آواز

پیشانی صبح و آفتاب اوست
درسینه پاک گوهران راز

بر زنده قبای خاک مپسند
دل را ز غبار کین بپرداز

در پرده خون دل حصاری است
از لعل لب تو آب اعجاز

گردانده ز خلق روی امید
کار صائب بود خداساز