هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر عرفانی و اخلاقی است که بر خودشناسی، استقلال، عشق، و تقویت روحیه تأکید دارد. شاعر توصیه می‌کند که از وابستگی‌های دنیوی دوری کرده، با عشق و نور درونی خود را تقویت کند، و از مقایسه خود با دیگران پرهیز نماید. همچنین، بر اهمیت حساب‌گری نفس و پرهیز از غرور تأکید می‌شود.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر برای درک و تحلیل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
غزل شمارهٔ ۵۰۳۵
فارغ ز دار و گیر جهان خراب باش
مردانه ترک کام بگو،کامیاب باش
این شعله های عاریتی نیست پایدار
چون لاله زآتش جگر خود کباب باش
خود را چو آفتاب نکردی به نور عشق
باری چو سایه در قدم آفتاب باش
قدر تو کم چرا بود از قدر دیگران؟
از خود زیاده از همه کس در حجاب باش
چشمت اگر به دولت بیدار می پرد
ازشورش درون، نمک چشم خواب باش
خواهی که بی حساب به جنت ترا برند
صائب نفس شمرده زن و خود حساب باش
مردانه ترک کام بگو،کامیاب باش
این شعله های عاریتی نیست پایدار
چون لاله زآتش جگر خود کباب باش
خود را چو آفتاب نکردی به نور عشق
باری چو سایه در قدم آفتاب باش
قدر تو کم چرا بود از قدر دیگران؟
از خود زیاده از همه کس در حجاب باش
چشمت اگر به دولت بیدار می پرد
ازشورش درون، نمک چشم خواب باش
خواهی که بی حساب به جنت ترا برند
صائب نفس شمرده زن و خود حساب باش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۰۳۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
