هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی از جمله عشق، صبر، تواضع، و دوری از دنیای مادی می‌پردازد. شاعر از ناتوانی در رسیدن به معشوق، ارزش واقعی انسان، و بی‌فایده بودن تکبر سخن می‌گوید. همچنین، تأکید بر درگاه حق و دوری از تعلقات دنیوی از دیگر مضامین این شعر است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۰۴۸

چون توان قانع به پیغام از لب دلبر شدن؟
با دهان خشک نتوان از لب کوثر شدن

حاصل نزدیکی سیمین بران دل خوردن است
رشته از گوهر ندارد بهره جز لاغر شدن

گوشه گیری می کند ناقص عیاران را تمام
بی صدف صورت نبندد قطره را گوهر شدن

پیروان از پیشرو دارند پیش رو سپر
سینه می باید به تیغ افشرد در رهبر شدن

پای طاوس از سر طاوس رعنایی نبرد
نخوت آتش نگردد کم به خاکستر شدن

نقد خود را بر امید نسیه باطل کردن است
پش دونان با رخ زرین برای زر شدن

تا کی از اقبال دنیای خسیس افروختن؟
چند چون آتش زهر خاری زبان آور شدن؟

گوشه گیر از مردمان صائب که جز درگاه حق
با قد خم نیست لایق حلقه هر در شدن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۴۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.