۲۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۸

سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است
دست پیچ حسرتم زلف رسای او بس است

از لب شیرین چه می خواهند خون کوهکن؟
زخم دندان تأسف خونبهای او بس است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.