۲۰۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۹

غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است
روزی اهل تو کل همه جا آماده است

جان روشن ندهد تن به کدورت، چه کند
تیرگی لازمه آب حیات افتاده است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.