هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از آتشین‌مزاجی و بی‌قراری خود سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که مانند سپند (سنگ آتش‌زنه) آرامش ندارد. همچنین، دلش با بی‌پروایی با موهای پیچیده (زلف) بازی می‌کند و مانند مرغی نوپرواز، هیچ ترسی از دام ندارد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که برای درک عمیق‌تر آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعر فارسی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'بی‌قراری وجودی' و 'تمثیل‌های عرفانی' ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۸۸
(آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیست
بخیه را بر خرقه من چون سپند آرام نیست)
(دل چه گستاخانه با آن زلف بازی می کند
مرغ نوپرواز را اندیشه ای از دام نیست)
بخیه را بر خرقه من چون سپند آرام نیست)
(دل چه گستاخانه با آن زلف بازی می کند
مرغ نوپرواز را اندیشه ای از دام نیست)
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
