هوش مصنوعی: این متن شعری است که از زیبایی‌های گذرا و فریبنده دنیا سخن می‌گوید و عشق و مستی را با تصاویری مانند موج سراب و دود کباب مقایسه می‌کند. شاعر هشدار می‌دهد که به ظواهر فریبنده تکیه نکنید، زیرا همه چیز مانند سراب ناپایدار است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «موج سراب» و «دود کباب» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۲۷

بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است
هر حلقه پی رفتن حسن تو رکابی است

گر آه برآرد ز دل هر دو جهان دود
در پیش سیه مستی او دود کبابی است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.