هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و هجران می‌گوید و خود را به خمار و می‌نوشی تشبیه می‌کند. او از تلخی‌های دوری شکایت دارد و معتقد است که جز رنج، حاصلی از این عشق نصیبش نشده است. همچنین، به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و تشنگی خود را در دوری از او بیان می‌دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیمی مانند شراب و مستی و همچنین احساسات عمیق عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. علاوه بر این، درک کامل این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۳۰
جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست
چون خم ز خرابات مرا پای سفر نیست
با تلخی هجران بسرآریم که نی را
جز بند گران حاصلی از قرب شکر نیست
چون آینه آب خضر زنگ نگیرد؟
در دور عقیق لب او تشنه جگر نیست
چون خم ز خرابات مرا پای سفر نیست
با تلخی هجران بسرآریم که نی را
جز بند گران حاصلی از قرب شکر نیست
چون آینه آب خضر زنگ نگیرد؟
در دور عقیق لب او تشنه جگر نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
