هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به پاکی و صفای دل عاشقان خدا اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در آیینه‌ی دل آن‌ها، جلوه‌های الهی آشکار است. همچنین، تأکید می‌شود که غیر از خدا، هیچ چیز در فکر آن‌ها نیست و در وقت نماز، همه چیز جز خدا از یاد می‌رود. با وجود اینکه تجلی خداوند خارج از این جهان است، اما در آبهای زلال دل‌های پاک، نشانه‌های او دیده می‌شود.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و معنوی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۳۷
در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست
آیینه صاف چون شد آیینه ساز پیداست
غیر از خدا که هرگز در فکر او نبودی
هر چیز از تو گم شد وقت نماز پیداست
(هر چند جلوه او بیرون ازین جهان است
در آبهای روشن آن سروناز پیداست)
آیینه صاف چون شد آیینه ساز پیداست
غیر از خدا که هرگز در فکر او نبودی
هر چیز از تو گم شد وقت نماز پیداست
(هر چند جلوه او بیرون ازین جهان است
در آبهای روشن آن سروناز پیداست)
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
