هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های ناشناخته و غریب اشاره دارد و از زبان شاعرانه برای بیان احساس تنهایی و ناشناخته ماندن استفاده می‌کند. شاعر از مقام سخن، وطن غریب و شمع در انجمن سوال می‌پرسد که نمادهایی از ناشناخته‌ها و زیبایی‌های پنهان هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۵۲

ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست
حسن غریب را که شناسد وطن کجاست؟

زان شعله ها که از دل پروانه سر کشید
روشن نشد که شمع درین انجمن کجاست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.