هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و طبیعت‌گراست که از عناصری مانند گل، زلف، پروانه، مهتاب، خزان، سرو و گلستان استفاده کرده است. شاعر با تصاویر زیبا و استعاری، احساسات عاشقانه و تأثیر طبیعت را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و تصاویر پیچیده‌تر، آن را برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۱۹۱
بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب زد
شهپر پروانه سیلی بر رخ مهتاب زد
از شکرخواب خزان امید بیداری نداشت
سایه سرو تو بر روی گلستان آب زد
شهپر پروانه سیلی بر رخ مهتاب زد
از شکرخواب خزان امید بیداری نداشت
سایه سرو تو بر روی گلستان آب زد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
