هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، جذابیت و تأثیر چشمان و ابروهای معشوق را توصیف می‌کند. شاعر با ترکیب عناصر طبیعت مانند گلستان، سرو و جو، زیبایی معشوق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و عمق معنایی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۴۰
چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند
زهر قاتل وسمه را آن تیغ ابرو می کند
بر گلستانی که آن شمشاد بالا بگذرد
سرو را انگشت حیرت بر لب جو می کند
زهر قاتل وسمه را آن تیغ ابرو می کند
بر گلستانی که آن شمشاد بالا بگذرد
سرو را انگشت حیرت بر لب جو می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
