هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند پروانه، شمع، گل و پرندگان، به موضوعاتی مانند ریا، تظاهر و هدر دادن ارزش‌های واقعی می‌پردازد. شاعر از زبان طبیعت و عناصر آن برای بیان حقایق عمیق انسانی استفاده می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم استعاری و عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه دارد. همچنین، موضوعاتی مانند ریا و تظاهر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۳۰۶
مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می گوید؟
که شمع امشب سخن از پرده فانوس می گوید
مزن حرف سبکباری که پیوند تعلق را
یکایک بخیه های خرقه سالوس می گوید
گل رنگین لباسی هاست خون خود هدر کردن
پر زاغ این سخن را با پر طاوس می گوید
که شمع امشب سخن از پرده فانوس می گوید
مزن حرف سبکباری که پیوند تعلق را
یکایک بخیه های خرقه سالوس می گوید
گل رنگین لباسی هاست خون خود هدر کردن
پر زاغ این سخن را با پر طاوس می گوید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
