هوش مصنوعی: متن بیانگر ناامیدی از تأثیر دعا و تلاش است. شاعر اشاره می‌کند که حتی دعای صبحگاهی بی‌اثر شده و دیگر کسی به چه امیدی باید دست به دعا بردارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق و ناامیدی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد و همچنین ممکن است برای آن‌ها نامناسب تلقی شود.

شمارهٔ ۳۴۳

چو دست خود به دعا می پرست بردارد
به باغ گریه کنان تاک دست بردارد

دعای صبح بناگوش بی اثر شده است
دگر کسی به چه امید دست بردارد؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.