هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و مستی سخن می‌گوید و تأثیر آن بر زندگی و جهان‌بینی خود را بیان می‌کند. او از یار و باده‌ی میگون یاد می‌کند که بهار نشاط را دوچندان کرده و گره از کار پریشان عالم گشوده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌هایی به مستی و باده‌نوشی دارد که مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۳۴۶
ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد
بهار نشأه این باده را دوبالا کرد
مرا به دست تهی همچو شانه می باید
گره ز کار پریشان عالمی وا کرد
بهار نشأه این باده را دوبالا کرد
مرا به دست تهی همچو شانه می باید
گره ز کار پریشان عالمی وا کرد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
