هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر نارضایتی و دل‌تنگی شاعر از شرایط موجود است. او احساس می‌کند که دلش با این دنیا سازگار نیست، همان‌طور که شرر با دود سازگاری ندارد. همچنین، بلبلی که به قفس عادت کرده، دیگر به خار و خس آشیانه نمی‌سازد. شاعر از درد دلش می‌گوید که حتی دل سنگ را هم به درد می‌آورد، اما این فغان‌ها باعث نمی‌شود که مخاطبش مهربان شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و ناامیدانه‌ی شعر ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۵۴
دل رمیده به این خاکدان نمی سازد
به هیچ وجه شرر با دخان نمی سازد
به خارخار قفس بلبلی که خوی گرفت
دگر به خار و خس آشیان نمی سازد
فغان من که دل سنگ را به درد آرد
غنیمت است ترا مهربان نمی سازد
به هیچ وجه شرر با دخان نمی سازد
به خارخار قفس بلبلی که خوی گرفت
دگر به خار و خس آشیان نمی سازد
فغان من که دل سنگ را به درد آرد
غنیمت است ترا مهربان نمی سازد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
