۲۱۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶۴

ترا که چتر زراندود آفتاب بود
هلال عید به اندازه رکاب بود

همان خورم به رگ خواب نیش بیداری
اگر چه بسترم از پرده های خواب بود

مزن به شیشه ما سنگ محتسب زنهار
کبوتر حرم ما بط شراب بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.