چندان که ممکن است کسی مردمی کند
دم را چرا علم کند و کژدمی کند؟

نان جوی به سفره هر کس که هست ازوست
آدم زبان خویش اگر گندمی کند

طوفان نوح، کودک دریا ندیده ای است
جایی که آب دیده ما قلزمی کند