هوش مصنوعی:
این متن درباره‌ی تنهایی و بی‌توجهی به عواطف و احساسات است. شاعر بیان می‌کند که هیچ‌کس در قافله‌ی دل نشان‌دهنده‌ای ندیده و هیچ آفریده‌ای آتش این کاروان را مشاهده نکرده است. همچنین، اشاره می‌کند که مانند سروی ناپخته از چمن گذر کرده و نخلی است که تغییرات فصل‌ها را تجربه نکرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل معانی و اشارات موجود در متن دارد.
شمارهٔ ۴۰۶
هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید
یک آفریده آتش این کاروان ندید
چون سرو، خام آمد و خام از چمن گذشت
نخلی که انقلاب بهار و خزان ندید
یک آفریده آتش این کاروان ندید
چون سرو، خام آمد و خام از چمن گذشت
نخلی که انقلاب بهار و خزان ندید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
