هوش مصنوعی: این شعر به روشندلان (نابینایان) اشاره دارد که با پاکی جان خود، پرده‌های حشر (قیامت) را گشوده‌اند. شاعر هشدار می‌دهد که از گل (زندگی فانی) غافل نشویم، چرا که آنان که در خاک فرورفته‌اند، نامه‌ای را با خون دل نوشته‌اند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اشاره به مرگ و قیامت ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. این متن برای مخاطبانی مناسب است که توانایی درک مفاهیم انتزاعی و فلسفی را دارند.

شمارهٔ ۴۲۶

روشندلان که آینه جان زدوده اند
از روی حشر پرده هم اینجا گشوده اند

غافل مشو ز گل که فرورفتگان خاک
آن نامه را به خون دل انشا نموده اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.