هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق نافرجام و درد دلش می‌گوید. او احساس می‌کند عشقش به نتیجه نمی‌رسد و دلش درمان نمی‌شود. در نهایت، اضطرابش را بیان می‌کند و آرزو می‌کند که این اضطراب حتی ذره‌ای به معشوقش نرسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و پیچیده‌ای است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، مضامین مربوط به عشق نافرجام و درد عاطفی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۴۳۵
ترسم که مرا عشق به مردی نرساند
دل را به شفاخانه دردی نرساند
امشب نفسم مضطرب از سینه برون رفت
بر آینه حسن تو گردی نرساند!
دل را به شفاخانه دردی نرساند
امشب نفسم مضطرب از سینه برون رفت
بر آینه حسن تو گردی نرساند!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
